He meisja war ga jij naartoe met die groota broek?

Ik ben al weer ruim een week in Paramaribo, en ja het is nog steeds erg warm! En naar men zegt wordt het alleen maar warmer, dus dat beloofd nog wat, vooral sinds 1 ventilator het loodje heeft gelegd.

Vorige week donderdag hebben we onze MKV geregeld, dat was nog een hele klus. We gingen van hot naar her en zijn als klap op de vuurpijl nog flink afgezet door onze taxichauffeur die zelfs beweerde dat hij ons korting gaf, hm… Iets minder fijn, maar we hebben het overleefd zoals je merkt. Ook zijn onze fietsen gebracht, heel handig, maar Ariannes achterband heeft een flinke bochel en mijn lampen doen het niet. Maar we kunnen in ieder geval niet afgezet worden door taxichauffeurs.

Vrijdag hebben we onze fietsen voor het eerst uitgeprobeerd. Het fietsen opzich is al een heel avontuur. Er worden dingen tegen ons geroepen waar je U tegen zegt. En de auto’s vliegen ons voorbij. En we moeten natuurlijk links rijden wat ook nieuw is, hierin willen we ons nog al eens vergissen. Maar we gingen dus naar het centrum en daar hebben we een fototoestel gekocht omdat de andere het begeven heeft na 1 foto. In de stad is het erg druk en ook warmer. We hebben klamboes en hangmatten gekocht, dus nu hopen dat de muggen ons niet meer weten te bereiken, want de bulten zijn niet meer te tellen. (Lees na 50 ben ik gestopt met tellen…) Ook hebben we onze eerste echte maaltijd gekookt, dat was alleen niet zo’n groot succes. We dachten namelijk dat we soort van kipkerrie gingen eten, maar het smaakte meer naar zure augurken. :S (Papa dat is voor jou zo erg als een bord vol yoghurt eten.)Gelukkig hadden we wel een lekker toetje.

Onze klamboes zijn voor ons opgehangen want de mannen in de werkplaats geloofden niet dat wij dat zelf wel konden. De trap was namelijk niet zo sterk, hoewel ik de trap zonder moeite boven mijn hoofd naar ons huis heb gedragen geloofden ze ons nog steeds niet, dus heeft 1 van hen de klamboes voor ons opgehangen. Toen we touw gingen kopen om de hangmatten mee op te kunnen hangen kwamen we langs opa Biertje (zo noemen we hem omdat wij hem 2x met een groot blik bier zagen… verder oordelen wij niet snel hoor ….we moeten ze toch een beetje uit elkaar houden.) hij zei tegen mij: “He meisja war ga jij naartoe met die groota broek?” Blijkbaar heeft hij een ander smaak dan ik. We hebben deze keer niet zelf gekookt maar hebben meegegeten van de keuken, dus kregen we kerrie ei (zie de foto’s). Laten we het er op houden dat het een bijzondere maaltijd was. (A)

Zondag zijn we naar de Vrije Evangelisatie Kerk geweest. Daar hebben we een Nederlands stel ontmoet. Ze wonen hier nu 2 jaar en we werden uitgenodigd bij hen thuis uitgenodigd. Dat was erg leuk, eindelijk mensen die we goed konden verstaan en minder vaagheid kennen. Vaagheid heerst hier namelijk. Op zondag is het op straat erg rustig trouwens, echt heerlijk. :D

De eerste regenbuien hebben we hier ook gehad, vergeleken bij het herfstweer wat jullie in Nederland hebben stelt het alleen niets voor. Wij hadden onze hangmat nog buiten hangen en die was er voor ons afgehaald want dat was slecht voor de hangmat. De man die dat had gedaan kwam er later nog speciaal voor langs om ons uit te leggen dat we hem echt weg moesten halen want anders kwamen er beestjes in en ging die verrotten. Niet dat we nog bang worden van beesten want we hebben zo onze eigen huisdieren, salamanders, ze brengen ons regelmatig een bezoekje, heel lief natuurlijk. Ook hebben we een rat en muis rond ons huis lopen, ze durven nog niet binnen te komen, maar dat vinden we stiekem niet zo erg, want ze lijken ons niet zo aardig als de salamanders. Ook zijn er papegaaien, die kwamen ook zo ineens even langs. Echt gaaf om te zien!

Ze evangeliseren hier op een opmerkelijke manier. Zo kwamen we in een schoenenzaak waar ze opwekking draaiden, de eigenaar blijkt christen te zijn en alleen opwekking in zijn zaak te draaien. De eigenaren gaan naar de Tabernacle of Hope and Faith, deze kerk wordt gesponsord door stichting De Hoop. Hier komen ook drugsverslaafden, alcoholisten en noem maar op. Klonk ons allemaal heel interessant in de oren, dus daar gaan we zeker nog een keer heen. Ook de schaafijsverkoper evangeliseert, op zijn ijscokar staat God is light in Him there is no darkness.

Dan nog even een reactie op een aantal reacties:
@ Hélène: Vanaf oktober gaan we stage lopen in het Diakonessenhuis, dat zit om de hoek. De leprapatienten wonen op de Esther Stichting dus, maar daar wonen we alleen. In principe hebben we met hen verder qua zorg niets te maken. Als er nood aan de man is, kunnen ze ons natuurlijk altijd vragen.

@ Gerike: We hadden samen 1 fototoestel meegenomen, omdat we zo min mogelijk kostbare spullen wilden meenemen, maar nu hebben we dus een nieuwe gekocht.

@ Anouk: In oktober gaan we dus beginnen met onze stage. En die cultuurshock daar weten we inderdaad alles van;)

PS: Iedereen bedankt voor jullie reacties, fijn om te weten dat jullie me volgen!!