Van zie ginds komt de stoomboot naar de kerstboom

Lieve allemaal,

Nog maar 1,5 week en dan… is het al weer tijd om naar huis te gaan. Aan de ene kant jammer want het is hier veel mooier weer maargoed, aan de andere kant ook leuk want dan kan ik iedereen weer zien en gezellig kerst vieren met mijn familie! Mijn tijd hier zit er dus al bijna op, ik kijk terug op een prachtige periode. Het is een heel raar idee dat ik over niet al te lange tijd al weer thuis zit. Zoveel leuke en lieve mensen die ik hier moet achterlaten en misschien nooit meer terug zal zien. Maar gelukkig heb ik nog 2 weken dus Arianne en ik gaan alles er uit halen wat er in zit om nog zoveel mogelijk te genieten hier!

We hebben weer van alles beleefd. We hebben verschillende gave trips gedaan. Zo zijn we vier dagen naar het binnenland geweest. Daar hebben we prachtige watervallen gezien en mochten we heel avontuurlijk met een jeep over smalle, bewaterde weggetjes rijden, en moesten er nog even snel wat planken goed gelegd worden op een brug voordat we er overheen konden rijden. En hebben we lekker 2 nachten in een hangmat geslapen waarbij we wakker werden met de zonsopgang op de rivier tussen Suriname en Brits Guyana. Puur genieten dus!

Ondertussen hebben we al veel van het land gezien en ook aankomend weekend gaan we op trip. We gaan een bergwandeling maken en slapen op de top van de berg in onze hangmat, met een kabelbaan over de Surinamerivier en varen tussen omhoog stekende ‘bomen’ op het stuwmeer.

Ook hebben Arianne en ik samen sinterklaas gevierd, ja hier hebben ze ook pepernoten. Hier noemen ze sinterklaas, kinderdag. Zondag was er daarom ook groot feest op het onafhankelijkheidsplein voor de kinderen. Verder hebben we zondag door de stad gestruind en hebben we de trots van vele mannen hier in Suriname bekeken, namelijk hun vogels. Elke zondagochtend vanaf 6.00 komen ze bij elkaar op het onafhankelijkheidsplein om daar hun vogeltjes te trainen in het zingen/fluiten, om ze zo klaar te stomen voor de vogeltjeszangwedstrijd die 4 keer per jaar plaatsvindt.

Het bevalt nog steeds prima hier, zo zijn Arianne en ik gisteren in een gezonde bui na het eten van onze roti naar huis gelopen vanaf het ‘restaurant’ (lees: rotishop met wat tafeltjes en met het oorverdovend lawaai van de airco). Zo besparen we taxikosten, haha en kunnen we weer een tripje maken;) Nee hoor zo erg is het nog niet.

Hier is iedereen al weer in de kerstsferen. Huizen zijn versierd en ook in het ziekenhuis is een kerstboom te vinden. Nu alleen nog sneeuw en het kerstgevoel is compleet;)

Tot slot heb ik mezelf, om me toch nog wat meer in te burgeren hier in Suriname, een echte Surinaamse coupe laten aanmeten. Dus ik ga nu door het leven met een hoofd vol vlechtjes.

Lieve groetjes,
Sharon